Ադրբեջանի լուրերը՝ հայերեն
© 2010-2019, Armenia.Az - All rights reserved
Փակել
22 Հունվարի 2020 - 14:48
Շատ նման է, որ ներկայիս Հայաստանի քաղաքական երկնակամարում վառվում է, եթե ոչ նոր աստղ, ապա պայծառ աստղիկ, որը դատելով այդ գործում ներգրավված տեղեկատվական, քարոզչական ռեսուրսներից՝ պետք է մոտ ժամանակում իրենով փոխարինի թթված և դրա համար աղբափոսում միավորված՝ նախկինում երկիրը կառավարող «ղարաբաղյան կլանի» գաղափարախոսներին, որոնք հանուն իրենց իշխանության պահպանման՝ դիմել են նորագույն պատմությունում աննախադեպ քայլի՝ երկրում նացիզմի հերոսականացմանը։
Այսօր միանգամայն ակնառու է դարձել այն փաստը, որ Հայաստանում Գարեգին Նժդեհի ցեղակրոնի տեսության ոճով նման վաքխանալիան չի կարող երկար շարունակվել մեկ հասարակ պատճառով,- Կրեմլը թույլ չի տա դա։ Հետևաբար հարկավոր է շտապ ինչ որ բան հնարել դրա փոխարեն, սակայն այն պայմանի պահպանմամբ, որ հայերի և ադրբեջանցիների միջև հակամարտությունը առաջվա պես շարունակվի։ Եվ դա պետք է այնպես անել, որպեսզի թեմայից փոքր ինչ գլուխ հանող ընթերցողին հասկանալի լինի, որ տխրահռչակ «ղարաբաղյան կլանը», թող նույնիսկ դիմակները, կամ դեմքերը փոխելուց հետո, ավելի շուտ կենդանի է, քան մեռած։ Ծայրահեղ աջ ազգայնամոլ գաղափարախոսի թիկնոցը իր վրա որոշել է ստուգել՝ դեռ երկու ամիս առաջ ոչ մեկին հայտնի չեղող՝ «Ադրբեջանի հայերի ասոցացիայի» ղեկավար Գրիգորի Այվազյանը։ Երևում է, որ հատկապես նա է հավակնում՝ նախկին իշխանության կողմից սեփական կոլեկտիվ գիտակցության բազմամյա աճպարարությունից հայ հասարակության հոգնածության պայմաններում հայկական շովինիզմի նոր ձայնափողի դերին։
Որպես Գարեգին Նժդեհի ծրագիր՝ «Լեռնային Հայաստանի» գոյության գերակայության գաղափարախոսությունը այն բանանից հետո, երբ ողջ աշխարհում առկա փաստաթղթերով ապացուցվել է, որ հայ նացիստ, Նյուրնբերգի Միջազգային ռազմական տրիբունալի դատավճռով՝ հիտլերականների կամակատարը հանդիսացող Նժդեհը, երևում է, որպես որոշակի մտավոր և բարոյական գերիշխող արդեն իրեն սպառել է և «բարեկիրթ հասարակության մեջ» նրա հետ երևալը դառնում է ծայրահեղ անպարկեշտ։ Լեռնային Ղարաբաղը Հայաստանին պատկանելու գաղափարը, այն բանից հետո, երբ ապացուցվել է, որ հատկապես դա են հայ ազգայնամոլները Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին իրենց լոյալության և ակտիվ կոլլաբորացիոնիզմի փոխարեն պահանջել գերմանական նացիստներից՝ այդ պատերազմում հակահիտլերյան կոալիցիայի կազմի մեջ մտած Հայաստանի դաշնակից երկրների քաղաքական վերնախավի աչքերում գնալով դառնում է ավելի ու ավելի անհարկավոր։ Այդ պայմաններում հայ քարոզիչներիի համար շատ կարևոր և անհրաժեշտ է կարճ ժամանակահատվածում ստեղծել ինչ որ սկզբունքայնորեն նոր գաղափարախոսական կառուցվածք, որպեսզի արդարացնել Լեռնային Ղարաբաղի ադրբեջանական հողերում հայկական օկուպացիոն վարչակարգի առկայությունը։ Եվ այստեղ Հայաստանի թատերաբեմում, բառացիորեն ինչպես սատանա ծխախոտատուփից դուրս է պրծել Գրիգոր Այվազյանը՝ իր «ղարաբաղյան ժողովուրդ» ընթացակարգով։ Բայց քանի որ նրանց կողմից ընտրված ծայրահեղ աջ ազգայնամոլական քաղաքական դաշտում մտավորական տեղաշարժերի համար տարածքը նվազագույն չափով սահմանափակված է, քանի որ հարևանությամբ տեղակայվել են ավանդաբար չափավոր և պարզապես աջ ազգայնամոները, որոնք իրենց փորձադաշտ օտար դուսպրծուկին երբեք հնարավորություն չեն տա, այդ ճարտասանության համար թեմաների ընդարձակ ընտրություն նա նույնպես չունի, և նա ուղղակի ստիպված է զբաղվել խոսակցական լարախաղացությամբ, որպեսզի հին քաղաքական լոզունգները վերաարտահայտի նոր մեկնաբանությամբ, բայց պարտիտուրայի պահպանմամբ։ Ստացվում է իր բնույթով ինչ որ վերափոխում, կամ նախկինում արդեն արդեն բարձրաձայնված զերծ տարբերակ։
Գրիգորի Այվազյանը սկսում է ընդունել իր քաղաքական դեմքը և հնչողության սեփական տեմբրը։ Նրա գլխավոր գաղափարը, եթե հավատալ ռուսալեզու հայկական մամուլում դրա մեկնաբանություններին, դարձել է. «Հայոց ցեղասպանությունը դարձել է նրա անմիջական ապացույցը, որ ադրբեջանական թուրքերի և արցախյան հայերի միջև անհնար է մեկ պետության սահմաններում գոյատևելու» թեզիսը։ Անկեղծ ասած, ռուսաց լեզվի իմաստաբանության և քերականության տեսակետից տվյալ արտահայտությունը հնչում է շատ անշնորք, ինչ որ հայկական ձևով, շատ նման է ««քո մայրը գնաց շուկա»։ Բայց իմաստը նրանում չէ, գործը այլ բանի մեջ է. «12 տարի անց Այվազյանը կրկնեց Եվրոպայի Խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի ամբիոնից Հայաստանի նախկին նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի կողմից հնչեցված հայերի և ադրբեջանցիների գոյատևման անհնարիության մասին ֆրազան։ Այս երկու թեզիսների միջև տարբերությունը կայանում է նրանում, որ Քոչարյանը ասել է երկու ժողովուրդների գենետիկական անհամատեղելիության մասին, այն դեպքում, երբ Այվազյանը որոշակի պատճառով առավել լիբերալ է և հայտարարում է նման անհնարիության պատմական նախադրյալների մասին՝ դիմելով տխրահռչակ «հայոց ցեղասպանությանը»։ Սակայն կոնֆետի փաթեթավորումից, կամ ձևից և գույնից խորիզի էությունը չի փոխվում. հայերը պետք է ապրեն Ղարաբաղում, մինչդեռ ադրբեջանցիները՝ ոչ։
Այվազյանի հռետորաբանության մեջ հայտնվել է ևս մեկ հույժ տարօրինակ փաստարկ, որը բացահայտ հաշվարկված է հայ-ադրբեջանական հակամարտության պատմությանը անտեղյակ ընթերցողի համար։ Նա հայտարարում է, որ Ղարաբաղին տիրապետելու հայերի իրավունքը իրենից ներկայացնում է մի տեսակ փոխհատուցում, որը իրբր Ադրբեջանը հասցրել է 1990 թվականին Բաքվում, Գյանջայում և Սումգայիթում «հայերի ջարդերի» հետ կապված, որի հետևանքով իբր Ադրբեջանից 400 հազար հայեր փախել են Հայաստան, չնայած նրանց մեծամասնությունը բոլորովին էլ չի ձգտել «պատմական հայրենիք», այլ ցրվել է հետխորհրդային տարածքում, Եվրոպայի և Հյուսիսային Ամերիկայի երկրներ։ Այդ ժամանակ Հայաստան են փախել միայն մուրացկաններ, իդեալիստներ և ձախորդներ, որոնց սերունդներին, ինչպես երևում է պատկանում է նաև Գրիգոր Այվազյանը։ Սկզբունքայնորեն նրանց շրջանակով և սահմանափակվում է այն լսարանը, կամ սոցիալական բազան, որին փորձում է իր կողմը գրավել նորահայտ հայ քաղաքագետ-հասարակական ակտիվիստը։ Հայաստանի պաշտոնական վիճակագրության համաձայն՝ Ղարաբաղից Հայաստան են գնացել 100 հազար հաեր, Ադրբեջանից ևս 400 հազար՝ արդյունքում կես միլիոն, կամ ընտրողների մեկ հինգերորդ մասը։ Բայց պակաս հայտնի չէ, որ նրանցից գրեթե բոլորը ունեն ռուսական անձնագրեր և ուրախությամբ են հիշում այն օրը, երբ կարողացան փախչել իրենց այդքան շատ սիրելի «պատմական հայրենիքից», այն օգտագործելով, որպես հեռավոր երկրներ, Արարատ լեռան տեսարանից հեռու ցատկելու համար ցատկահարթակ, կամ օդանավակայան։ Հետևաբար Այվազյանին հազիվ թե հաջողվի նրանց թվից իր համար կողմնակիցներ հավաքել։
Իմ հասկացողության մեջ Այվազյանը մնում է, որպես ժամանակակից հայկական քաղաքականության և գաղափարախոսության ամֆոտերային «սև ձիուկ», որը չունի ոչ կողմնակիցների շրջան, ոչ ինքնուրույն գաղափարախոսական ընթացակարգ (նրա գաղափարը իրենից ներկայացնում է խորանարդիկներով մանկական խաղ, երբ յուրաքանչյուր խորանարդիկ այլ բան չէ, քան հայերի զանգվածային գիտակցության մեջ կայացած կարծրատիպ, որոնց հաջորդականությունը նա մեխանիկորեն հաջորդում է, փորձելով ասել ինչ որ նոր բան, դուրս չգալով սովորական կարծրատիպերի շրջանակից), ոչ էլ զանգվածներում իր գաղափարների առաջխաղացման հստակ մարկետինգային ռազմավարություն։ Դրանով հետաքրքիր է հետևել, թե ինչպես է նրա ճակատագիրը կազմավորվում այնպիսի մի երկրում, ինչպիսին ավանդաբար հանդիսանում է Հայաստանը։ Առայժմ նրա քաղաքական կարիերան ինձ հիշեցնում է Եզոպոսի՝ գորտի և ցուլի մասին առակը,- կարելի է նույնիսկ տոտալիզատոր ստեղծել. գորտը կփքվի՞ արդյոք մինչև ցուլի չափսերը, թե այնուամնենայնիվ կտրաքի։
Օլեգ Կուզնեցով, Ռուսաստանցի պատմաբան, պրոֆեսոր, հատուկ Armenia.Az-ի համար
ARMENIA.AZ
Բաքվի և Երևանի հանար խաղաղություն կնքելու բացառիկ հնարավորություն է ի հայտ եկել
24 Ապրիլի 2024
Խանքենդիում ծնված երեխային անվանակոչել են Գերագույն գլխավոր հրամանատարի պատվին
24 Ապրիլի 2024
Վրաստանը ողջունում է հայ-ադրբեջանական սահմանի սահմանազատման գործընթացի մեկնարկը
23 Ապրիլի 2024
Ադրբեջանը նոր ճանապարհ է կառուցում Ղարաբաղում
19 Ապրիլի 2024
Պետական ծառայությունը՝ Խուդավենգի վանքում հայկական վանդալիզմի դրսևորումների մասին
18 Ապրիլի 2024
Հաջիևը՝ Ադրբեջանից ռուս խաղաղապահների դուրսբերման մանրամասների մասին
17 Ապրիլի 2024
Համայնք. ԱՄՆ Պետդեպարտամենտի տարեկան զեկույցները՝ քաղաքական ճնշման գործիք
25 Ապրիլի 2024
Ադրբեջանն ու ԱՄՆ-ը քննարկել են ֆինանսական ոլորտում նորարարական ծառայությունների կարգավորման հարցը
25 Ապրիլի 2024
Սիյարտո. Ադրբեջանի հետ համագործակցությունը նպաստում է Հունգարիայի էներգետիկ անվտանգությանը
25 Ապրիլի 2024
Միքայիլ Ջաբբարովը շնորհավորել է ձեռներեցներին
25 Ապրիլի 2024
Ալիևն ու Ժապարովը ծանոթացել են Աղդամի Փանահալի խանի պալատում իրականացվող աշխատանքներին
25 Ապրիլի 2024
Ադրբեջանական բանակը ոտքի է հանվել «տագնապ» ազդանշանով, նախարարը ժամանել է հրամանատարական կետ
25 Ապրիլի 2024
Խանքենդիի զենքից մաքրման գործընթացը շարունակվում է
25 Ապրիլի 2024
Հիքմեթ Հաջիև. Ֆիզուլին վերածնվում է 30 տարվա օկուպացիայից հետո մնացած ավերակներից
25 Ապրիլի 2024
Քաղաքագետ Քոչինյան. Թուրքիայի հետ լավ հարաբերությունները բխում են Հայաստանի շահերից
25 Ապրիլի 2024
ՄԱԿ է ներկայացվել է Ադրբեջանի զեկույցը Խոշտանգումների դեմ կոնվենցիայի վերաբերյալ
25 Ապրիլի 2024
Վաշինգտոնում ակցիա է տեղի ունեցել ընդդեմ հայոց մտացածին ցեղասպանության
25 Ապրիլի 2024
ԱՄՆ-ը ողջունում է Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև սահմանազատման գործընթացի մեկնարկը. Պետդեպ
25 Ապրիլի 2024
Ադրբեջանը և Ղրղզստանը ստորագրել են կրոնական ոլորտում համագործակցության հուշագիր
25 Ապրիլի 2024
Թուրքիայի առաջին աստղագնացը կժամանի Ադրբեջան
25 Ապրիլի 2024
Օմբուդսմենը Մեծ Բրիտանիայի դեսպանին տեղեկացրել է Հայաստանի ականային ահաբեկչության մասին
25 Ապրիլի 2024
Բաքվի և Երևանի հանար խաղաղություն կնքելու բացառիկ հնարավորություն է ի հայտ եկել
24 Ապրիլի 2024
Ֆարիզ Իսմայիլզադե. Ղրղզստանը կդառնա երրորդ երկիրը, որը կմասնակցի Ղարաբաղում դպրոցների կառուցմանը
24 Ապրիլի 2024
Ալիևը Ժապարովին հրավիրել է COP29
24 Ապրիլի 2024
Ալիևը շնորհակալություն է հայտնել Ղրղզստանին՝ Ղարաբաղի վերականգնման գործում աջակցության համար
24 Ապրիլի 2024
Նախագահի հատուկ ներկայացուցիչ. Լաչինը ՎԷԱ-ի մեծ ներուժ ունի
24 Ապրիլի 2024
Ադրբեջանի ՌԾՈՒ-ն և ԱԻՆ-ը զորավարժություններ են անցկացնում Կասպից ծովում
24 Ապրիլի 2024
Շուշայում կսկսեն աշխատել էլեկտրական ավտոբուսներ
24 Ապրիլի 2024
Խանքենդիի մաքրումը զենքից
24 Ապրիլի 2024
Բայրամովը Չեխիա կատարած պաշտոնական այցի շրջանակներում մասնակցել է կլոր սեղանին
24 Ապրիլի 2024
Տեղի է ունեցել Ժապարովի դիմավորման պաշտոնական արարողությունը
24 Ապրիլի 2024
Քաղաքագետ Բադալյան. Փարիզը շարունակում է «լռություն» պահպանել և չի շնորհավորում Բաքվին և Երևանին
24 Ապրիլի 2024
Ժապարովը ժամանել է Ադրբեջան
24 Ապրիլի 2024
Գերմանիան կոչ է արել Բաքվին և Երևանին հաստատել կայուն խաղաղություն
24 Ապրիլի 2024
Մեր հարևանները կարող են վստահել մեզ. Ադրբեջանի նախագահ
24 Ապրիլի 2024
Ալիև. Մենք չենք կարող նստել և սպասել, մինչև Ֆրանսիան, Հնդկաստանը և Հունաստանը զինեն Հայաստանին մեր դեմ
24 Ապրիլի 2024
Մեթյու Բրայզան գնահատել է Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը
24 Ապրիլի 2024
Ջեյմս Շարպ. COP29-ի անցկացումը լայն հնարավորություններ կստեղծի Ադրբեջանի համար
24 Ապրիլի 2024
Արևմուտքը փորձում է ապակայունացնել Հարավային Կովկասը. ՌԴ ԱԳՆ
24 Ապրիլի 2024
Ալիևը խոսել է Ադրբեջանի հաջողությունների պատճառների մասին
24 Ապրիլի 2024
Խանքենդիում ծնված երեխային անվանակոչել են Գերագույն գլխավոր հրամանատարի պատվին
24 Ապրիլի 2024
Պատմական պահ. Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև տեղադրվել է առաջին սահմանային սյունը
23 Ապրիլի 2024
Ավելացել է զբոսաշրջիկների հոսքը Ադրբեջան
23 Ապրիլի 2024
Ալիև. Մենք ավելի մոտ ենք խաղաղության համաձայնագրի ստորագրմանը, քան երբևէ
23 Ապրիլի 2024
Նախագահ Ալիևի կարևոր ուղերձները՝
23 Ապրիլի 2024
Մամեդով. Հայաստանի հայցը չի համապատասխանում Միջազգային դատարանի իրավասությանը
23 Ապրիլի 2024
Փաշինյան. Հայաստանը չի պատրաստվում կռվել Ղարաբաղի համար
23 Ապրիլի 2024
Պետքարտուղարություն. Իրանում էթնիկ ադրբեջանցիները խտրականության են ենթարկվում
23 Ապրիլի 2024
Կետերի և գծերի միջև. Ադրբեջանն ու Հայաստանը սկսել են ճշտել սահմանները
23 Ապրիլի 2024
COP29-ի նախագահը հանդիպել է ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղարի հետ
23 Ապրիլի 2024
Մեծ վերադարձ. ևս 39 ընտանիք վերադառնում է Ֆիզուլի
23 Ապրիլի 2024
Հորդանանը ողջունում է Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև համաձայնագրի կնքումը
23 Ապրիլի 2024
Ջեյհուն Բայրամովը մեկնել է Չեխիա
23 Ապրիլի 2024
Իլհամ Ալիև. Մենք հպարտ ենք, որ ադրբեջանցի մասնագետները ակտիվ մասնակցություն են ունեցել ԲԱՄ-ի կառուցմանը
23 Ապրիլի 2024
Պուտին. Հեյդար Ալիևն ամեն ինչ արեց, որպեսզի ԲԱՄ նախագիծը կայանա
23 Ապրիլի 2024
Նախագահ. Ադրբեջանի և ՌԴ միջև բարեկամական հարաբերությունների հիմքը դրել են Վլադիմիր Պուտինն ու Հեյդար Ալիևը
23 Ապրիլի 2024