10 Հունիսի 2019 - 14:44

Համաշխարհային հանրությունը նախընտրում է ձգձգել հայ-ադրբեջանական հակամարտությունը։

Ինչպես հայտնում է Armenia.Az-ը, այդ մասին ասել է՝ ռուսաստանցի քաղաքական մեկնաբան և «Мировое сообщество» միջպետական հասարակական-քաղաքական հեռուստաամսագրի Հետազոտությունների ծառայության խմբագիր Դենիս Կորկոդինովը։

«Ադրբեջանը և Հայաստանը բանակցություններ անցկացնելով, վեճերում գրավում են տրամագծորեն հակառակ դիրքորոշումներ։ Եվ եթե Բաքուն ձգտում է իր տարածքային ամբողջականության վերականգնման կոչ անելով՝ հավատարիմ մնալ Լեռնային Ղարաբաղի գոտում կազմավորված իրական ռազմաքաղաքական պատկերին, ապա Երևանը իր դիրքորոշումը պատճառաբանում է «հայկական պապենական իրավունքի» մասին բացարձակապես վերացական պատկերացմամբ։ Ելնելով դրանից, Հայաստանի զինված ուժերը Ղարաբաղից անհապաղ դուրս բերելու մասին միջազգային նորմերով ձևավորված ողջամիտ ակնկալիքների չափանիշները՝ հայկական կողմի համար կրում են ոչ պարտադիր բնույթ, ինչը հաճախակի բերում է հակամարտության սրման։ Ընդ որում, թվում է, որ իր ծանրակշիռ խոսքը պետք է ասի միջազգային հանրությունը, սակայն նա չի շտապում լուծել խնդիրը, նախընտրելով ձգձգել հակամարտությունը»,- ասել է Կորկոդինովը։

Քաղաքագետը նշել է, որ բանակցային գործընթացի առանցքային հարցերից մեկը, որին հավատարիմ է մնում Բաքուն՝ հանդիսանում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության վերականգնումը։

«Այդուհանդերձ, պաշտոնական Երևանը ելնելով իր սեփական համոզմունքներից այն մասին, որ Լեռնային Ղարաբաղը իրենից ներկայացնում է ադրբեջանական պոտենցիալ ագրեսիան հետ մղելու նպատակով ստեղծված սահմանամերձ պետություն՝ պատրստ չէ այդ սկզբունքի իրագործմանը։ Հայկական կողմի այդ փաստարկը ոչ մի քնադատության չի դիմանում, քանզի, Լեռնային Ղարաբաղի դեպքում ագրեսիայի աղբյուրը հանդիսանում է բացառապես Հայաստանը, այն դեպքում, երբ Ադրբեջանը մինչ այսօր իրագործում է իր պաշտպանության սեփական իրավունքը»,- նշել է Կորկոդինովը։

Քաղաքագետի խոսքով, բանակցային գործընթացի փորձը հստակ ցուցադրում է, որ շուրջ 25 տարվա ընթացքում հակամարտության լուծումը ձգձգվում է այն պատճառով, որ Բաքուն պատրաստ է բանակցություններին, իսկ Երևանը՝ ոչ։

«Դրանով հանդերձ, սպառվել է դիվանագիտական միջոցների ողջ գործիքակազմը նրա համար, որպեսզի Հայաստանին դրդել ընդունել Ադրբեջանի պայմանները։ Հաշվի առնելով դա, կասկած չկա նրանում, որ բանակցություններում հակամարտության կողմերը ծայրահեղ մոտիկ են հայտնվել «անվերադարձ կետին», երբ դիվանագիտության լեզվին կարող է փոխարինել զենքի լեզուն։ Սա ծայրահեղ վտանգավոր երևույթ է, որը կարելի է կանխել, եթե Երևանը առանց նախապայմանների կատարի Բաքվի բոլոր պայմանները»,- նշել է Կորկոդինովը։

Քաղաքագետը հավելել է, որ հայկական կողմը անշուշտ ձգտում է՝ բանակցությունների մասնակցի կարգավիճակ տալ՝ Ադրբեջանի օկուպացված տարածքներում ստեղծված անջատողական վարչակարգին։

«Սակայն նման դիրքորոշումը հանդիսանում է սխալ, քանզի Բաքվի ու Երևանի միջև հակամարտությունը հանդիսանում է բացարձակապես երկկողմ, և երրորդ կողմի մասնակցությունը սկզբունքայնորեն չի կարող նախատեսվել»,- ասել է Կորկոդինովը։

Այնուհետև քաղաքագետը նշել է, որ ղարաբաղյան հակամարտության գոտում հրադադարի ռեժիմը ներկա ժամանակ ունի այն չպահպանելու հակվածություն, ինչը ծայրահեղ վտանգավոր է, քանզի հիմք է ստեղծում տարածաշրջանային լարվածության նոր ալիքի համար։

«Մինչդեռ պաշտոնական Բաքուն մինչև հիմա ձգտում է հավատարիմ մնալ, այդ թվում նաև Դուշանբեյում ձեռք բերված միջազգային պայմանավորվածությունների նորմերին, իսկ Երևանը նպատակադրված չէ սահմանափակել հակամարտության գոտում իր ձգտումները։ Այսպիսով, հրադադարի մասին նախկինում ընդունված համաձայնությունը կորցնում է իր արդիականությունը մինչև այն ժամանակ, քանի դեռ Հայաստանին չեն ստիպի խաղաղության»,- ասել է Կորկոդինովը։

Ինչ վերաբերում է զորավարժություններին Հայաստանի մասնակցությանը, ռուսաստանցի քաղաքագետի խոսքով, դա ավելի շուտ թելադրված է բանակը այն խնդիրների լուծումից շեղելու անհրաժեշտությամբ, որոնք այնտեղ առկա են։

«Խնդիրը նրանում է, որ Նիկոլ Փաշինյանը՝ «ղարաբաղյան կլանի» և Ռոբերտ Քոչարյանի հետ հարաբերությունների բարդացման լույսի ներքո համապատասխանաբար սկսել է վախենալ սեփական բանակից, որտեղ նրա հակառակորդները ունեն բավականին ուժեղ դիրքեր։ Այդ պատճառով նա սկսել է Հայաստանի ԶՈւ-ն զբաղեցնել տարբեր զանգվածային միջոցառումներում մասնակցությամբ, որպեսզի բանակը վերջիվերջո իր զայրացած հայացքը չուղի Հայաստանի վարչապետի նստավայրի կողմը։ Հետևաբար, հազիվ թե Նախչըվանի սահմաններին մոտիկ զորավարժություներին հայկական մասնակցությունը հետապնդում է հավանական հարձակման նպատակ։ Նիկոլ Փաշինյանի և «ղարաբաղյան կլանի» միջև հարաբերությունների վատթարացումը շատ դրականորեն է ազդում տարածաշրջանում Ադրբեջանի քաղաքականության վրա։ Վերջիվերջո, այն ամենը, ինչը թուլացնում է Բաքվի հակառակորդին՝ ողջունվում է ադրբեջանական կողմից։ Դրանով հանդերձ, Ադրբեջանին անձամբ պետք չէ որևէ բան անել։ Հարկավոր է ուղղակի հետևել իրավիճակին։ Հայկական կլանները իրենց միջև պայքարի արդյունքում կանեն այն ամենը, ինչը ձեռնատու կլինի Բաքվին»,-եզրափակել է Կորկոդինովը։

ARMENIA.AZ