Խանքենդիից Վալերա Հայրապետյան. «Ֆիզուլին իմ հողը չէ։ Ես փախա մարտի դաշտից» - ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ

23 0Հոկտեմբերի 2020 - 16:41

Ադրբեջանական զորքերին գերի հանձնված Վալերա Հայրապետյանը ասում է, որ նա ծնվել է 1997 թվականին Խանքենդիում (Ստեփանակերտ)։ Նրա խոսքով, 2014-ից մինչև 2016 թվականը ծառայել է բանակում։ Ծառայությունից հետո նա հասկանալով, որ Հայաստանի իշխանությունները և Ղարաբաղի մարիոնետական վարչակարգը խաբում են հասարակ ժողովրդին՝ տեղափոխվել են Մոսկվա։

«Ես Ստեփանակերտ վերադարձա սեպտեմբերի 1-ին, որպեսզի երկարացնեմ արտոնագրի ժամկետը։ Մինչև ես վիզա էի պատրաստում, Ղարաբաղում սկսվեցին մարտական գործողություններ։ Հասկանալով, որ դա ոչ թե հայկական, այլ ադրբեջանական հող է, ես չէի ուզում գնալ կռվելու»,- պատմել է Վալերա Հայրապետյանը, փոխանցում է Armenia.Az-ը՝ վկայակոչելով haqqin.az-ին։

Նրա խոսքով, սեպտեմբերի 28-ին նա զինկոմիսարիատ ներկայանալու ծանուցագիր է ստացել:

«Ես հրաժարվեցի և ոչ մի տեղ չգնացի։ Հաջորդ օրը ինձ մոտ եկան երեք հոգի՝ երկուսը ինքնաձիգով և մեկ սպա։ Նրանք ինձ ասացին, որ, եթե ես նրանց հետ չգնամ, ապա ինձ կկալանավորեն»,- շարունակել է պատմել Վալերա Հայրապետյանը։

Նրա խոսքով, նրան տարել են հավաքակետ և այնտեղ նա ու ևս 40 հոգի զենք են ստացել: Վ. Հայրապետյանը պատմում է, որ նա նորից է ասել չկռվելու իր ցանկության մասին, և նրան ասել են, որ նա կծառայի երրորդ գծում և չի մասնակցի մարտական գործողություններին։

«Սակայն մեզ նստեցրին երկու ավտոմեքենա և տարան անմիջապես առաջնամաս՝ դեպի Հադրութ։ Այնտեղ մեզ մոտ եկավ սպան և ասաց, որ մենք պետք է նահանջենք։ Մոտ 400 մարդ բաժանվեցին 100-հոգանոց ջոկատների և տարբեր ճանապարհներով սկսեցինք նահանջել։ Մեր ջոկատը նահանջում էր Ֆիզուլիի ուղությամբ, երբ մենք ընկանք հրաձգության տակ։ Իմանալով, որ չեմ ուզում կռվել՝ ես հասկացա, որ ինձ մնացել է մեկ ճանապար՝ փախչել այստեղից։ Ինձ միացան ևս 8 հոգի, և մենք սկսեցինք փախչելով գնդակոծումներից, թափառել սարերեում, չհասկանալով, թե հետագայում ինչ պետք է անենք»,- պատմել է ռազմագերին։

Նրա խոսքով, հաջորդ առավոտյան ադրբեջանական ստորաբաժանումները հայտնաբերեցին նրանց խմբին:

«Մենք ադրբեջանցի զինվորներին ասացինք, որ սա մեր հողը չէ և մենք այստեղ չենք եկել կռվելու, մեզ ստիպել են և մենք ասացինք, որ ուզում ենք ուղղակի հանձնվել՝ ապրելու համար։ Մենք սկսեցինք մեկ մեկ դուրս գալ և գերի հանձնվել»,- ասել է Վ. Հայրապետյանը։

Այնուհետև նա դիմել է հայ ժողովրդին։

«Թանկագին եղբայրներ և քույրեր, պետք չէ կռվել նրա համար, որը մեզ չի պատկանում։ Ձեր հայրերին, ամուսիներին և եղբայրներին մի ուղարկեք կռվելու նրա համար, որը մեր չէ։ Կարելի է Ղարաբաղում ապրել Ադրբեջանի կազմում նույնքան լավ, ինչպես եղել է այն լավ ժամանակներում, երբ ադրբեջանցիները և հայերը ապրում էին միասին։ Ես այժմ գերության մեջ եմ, լավ են վերաբերվում ինձ հետ' ։ Ես այս ուղերձը արել եմ նրա համար, որպեսզի դադարեցնել մարդկային մեծաթիվ կորուստները»,- ասել է Վալերա Հայրապետյանը։

ARMENIA.AZ